|
|By wyśrodkowanie było widoczne musisz wejść w "Profil" i "Zawsze włączaj HTML" ustawić na "Tak"
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
<center>EMIRATES STADIUM</center>
<center>POJEMNOŚĆ: 60 355</center>
<center>
</center>
<center>Stadion nazwany początkowo Ashburton Grove jest drugim co do wielkości klubowym obiektem w Anglii, zaraz po Old Trafford w Manchesterze. Otwarty w lipcu 2006 roku, kosztował Arsenal 390 milionów funtów, a dla reprezentacji Brazylii stanowi "domowy" obiekt w Europie. Szacuje się, że podczas jednego sezonu odwiedza go 1 140 000 fanów, o 400 000 więcej niż poprzedni stadion Arsenalu, Highbury.</center>
<center>VILLA PARK</center>
<center>POJEMNOŚĆ: 42 640</center>
<center>
</center>
<center>Villa Park jest domowym stadionem Aston Villi od 1897 roku. Odbywało się tutaj wiele prestiżowych spotkań, w tym trzy Mistrzostw Świata w 1966 roku oraz cztery Euro 96. Ponadto, na Villa Park rozgrywano wiele półfinałów FA Cup, w tym ten z 1999 roku, kiedy w powtórzonym meczu między Manchesterem United i Arsenalem Ryan Giggs zdobył swojego słynnego "cudownego gola" , w pojedynkę pokonując całą defensywę The Gunners. Do 1914 roku wokół obrzeży boiska biegł tor rowerowy, na którym organizowano zawody kolarskie i lekkoatletyczne. W przeszłości stadion był miejscem wielu koncertów i uroczystości religijnych. Klub planuje rozbudować jedną z trybun, North Stand, co zwiększyłoby pojemność Villa Park do 50 000.</center>
<center>STAMFORD BRIDGE</center>
<center>POJEMNOŚĆ: 42 055</center>
<center>
</center>
<center>Otwarty w 1877 roku stadion The Blues jest najstarszym w Anglii. Początkowo swoje mecze rozgrywał tu London Athletics Club, a domowym obiektem Chelsea stał się w 1905 roku. Starsi kibice pamiętają, jak w latach 70-tych i 80-tych pomiędzy bramką a trybunami zaparkowane były samochody, tak duża przestrzeń dzieliła ją od Shed End. Zmieniło się to w połowie lat 90-tych, gdy na wszystkich trybunach Stamford Bridge pojawiły się krzesełka. W latach 1920-1922 odbywały się tu trzy finały FA Cup, a także inne sportowe wydarzenia, takie jak mecze krykieta, rugby czy nawet futbolu amerykańskiego. Podczas sezonu 1984/1985 były prezes, Ken Bates wzniósł pomiędzy trybunami a murawą ogrodzenie pod napięciem, by zapobiec wtargnięciom na nią kibiców, co stawało się coraz częstszym obrazkiem. Choć systemu nigdy nie uruchomiono, został później zdemontowany ze względów bezpieczeństwa. Bates zbudował również "Wioskę Chelsea", w którą wchodziły dwa hotele, restauracja, bary i apartamenty. Nie spełniła ona oczekiwań władz klubu, a Roman Abramovich zrezygnował z niej, gdy w 2003 roku przejmował klub.</center>
<center>GOODISON PARK</center>
<center>POJEMNOŚĆ: 42 157</center>
<center>
</center>
<center>Zanim Everton przeniósł się w 1892 roku na Goodison, swoje domowe mecze rozgrywał na Anfield. To pierwszy obiekt, który budowano z przeznaczeniem na stadion piłkarski, gościł więcej pierwszoligowych spotkań niż jakikolwiek inny. Jako pierwszy w Anglii posiadał podgrzewaną murawę, w jego pobliżu, pomiędzy trybuną Goodison Road i Gwladys Street znajduje się kościół, co również czyni go unikatowym. To jedyny stadion, który posiadał cztery dwupoziomowe trybuny, choć zmieniło się to w 1994 roku, kiedy wybudowano jednokondygnacyjną trybunę Park End. Odbywało się tutaj wiele meczów Mundialu 1966 - podczas tego turnieju wszystkie swoje mecze rozegrała tutaj reprezentacja Brazylii. Na Goodison planowano również oba półfinały, jednak ostatecznie potyczkę Anglii i Portugalii przeniesiono na Wmebley. Chwilę po zakończeniu derbów Merseyside w 1980 roku, Wiliam Ralph "Dixie" Dean, który w jednym sezonie zdobył 60 bramek (rekord ten do dziś nie jest pobity), zmarł na trybunach na atak serca (obecnie przed stadionem znajduje się jego pomnik - przyp.tł.)</center>
<center>CRAVEN COTTAGE</center>
<center>POJEMNOŚĆ: 25 700</center>
<center>
</center>
<center>Zbudowany na wałach nad Tamizą stadion, początkowo pełnił funkcję królewskiego miejsca polowań. Pierwszą "chatę" (cottage znaczy dosłownie chata - przyp. tł) zbudowano już w 1780 roku, jednak piłkarze Fulham przenieśli się tam dopiero w 1896 roku. Krótko później klub zmuszony został do zatrudnienia szkockiego architekta, Archibalda Leacha, gdyż władze miasta wyraziły swoje obawy związane z bezpieczeństwem obiektu. Znany ze swojej pracy na Ibrox Leach, odpowiedzialny był za słynny pawilon z czerwonej cegły, jednoznacznie kojarzący się z Fulham. Ten jeden z najmniejszych obiektów w Preamier League, najdłużej posiadał tarasowe trybuny, zastąpione przez krzesełka w 2004 roku. W ostatnich latach odbywało się tu wiele towarzyskich spotkań reprezentacji narodowych, głównie Australii. Również Irlandia i Korea Połudnowa rozgrywały na Craven Cottage swoje mecze. O stadionie zrobiło się głośno, gdy w maju tego roku odsłonięto przed nim pomnik Michaela Jacksona. Piosenkarz, który w 1999 roku oglądał mecz Fulham z trybun, zaprzyjaźniony był z prezesem klubu, Mohammadem Al-Fayedem.</center>
<center>ANFIELD ROAD</center>
<center>POJEMNOŚĆ: 45 362</center>
<center>
</center>
<center>Po sezonie pełnym sukcesów w Lancashire League, Liverpool został dopuszczony do Football League, i ich pierwsza ligowa gra na Anfield została rozegrana 9 września 1893 r., Liverpool wówczas pokonał drużynę Lincoln City F.C. 4:0 przy obecności 5 000 kibiców. To skłoniło klub do rozbudowy stadionu i w 1895 roku, została dobudowana trybuna na 3 000 miejsc siedzących. Została ona zbudowana w miejscu gdzie teraz jest Trybuna Główna (Main Stand) i pozostała aż do 1973 roku, mimo że dokonywano tam wielu zmian na przestrzeni lat. Kolejna trybuna została zbudowana przy Anfield Road End w 1903 r. z drewna i ze stali.Kolejne inwestycje rozpoczęły się w 1957 roku, gdy zarząd Football League wprowadził mecze popołudniowe i wieczorne. Po raz pierwszy jupitery na Anfield rozbłysły 30 października 1957 roku podczas towarzyskiego meczu z lokalnym rywalem, Evertonem F.C. o specjalne trofeum na uczczenie 75. rocznicy istnienia Liverpool County FA. Były też inne zmiany na Anfield, aż do przymusowego spadku do First Division (odpowiednik drugiej ligi).</center>
<center>ETIHAD STADIUM</center>
<center>POJEMNOŚĆ: 47 726</center>
<center>
</center>
<center>Zbudowany przed Igrzyskami Wspólnoty Brytyjskiej w 2002 roku stadion, został potem przekazany Manchesterowi City. Po igrzyskach rozpoczęły się prace budowlane, a City przeniosło się tam w 2003 roku, pokonując w towarzyskim meczu otwarcia Barcelonę 2-1. To jedna z największych brytyjskich aren muzycznych. Swoje koncerty grały tu zespoły z Manchesteru takie jak Take That i Oasis, a także U2, Foo Fighters czy Rod Stewart. Ten wysoko oceniony przez UEFA obiekt gościł finał Pucharu UEFA pomiędzy Zenitem St Petersburg i Rangers w 2008 roku. Klub ujawnił ostatnio plany budowy nowych budynków i ośrodka treningowego akademii nieopodal Etihad Stadium.</center>
<center>OLD TRAFFORD</center>
<center>POJEMNOŚĆ: 76 000</center>
<center>
</center>
<center>Old Trafford to po Wembley drugi co do wielkości stadion w Anglii, a Manchester United gra na nim mecze domowe od 1910 roku. Inauguracyjne spotkanie gospodarze przegrali wówczas 4-3, a pokonał ich Liverpool. "Teatr Marzeń" będzie gościł kilka meczów Igrzysk Olimpijskich w 2012 roku. W przeszłości kilkakrotnie rozgrywano tu półfinały FA Cup oraz spotkania reprezentacji Anglii. Old Trafford było także areną zmagań piłkarzy podczas Mundialu 1966 i Euro 96, a w 2003 roku stadion ten gościł finał Ligi Mistrzów. Od 1998 roku odbywa się tu finał ligi rugby, a podczas I wojny światowej amerykańscy żołnierze często grali tam w baseball. Na tym 76-tysięcznym obiekcie występowały takie gwiazdy jak Bon Jovi, Bruce Sprongsteen i Simply Reds. Co ciekawe, rekord liczby widzów na Old Trafford nie został ustanowiony podczas meczu Czerwonych Diabłów, lecz w czasie półfinału FA Cup w 1939 roku, gdy 76 962 fanów śledziło na żywo potyczkę Wolverhampton Wanderers z Grimsby Town.</center>
<center> ST JAMES' PARK</center>
<center>POJEMNOŚĆ: 52 387</center>
<center>
</center>
<center>Najstarszy i największy obiekt w północno-wschodniej Anglii może szczycić się także największym wolnonośnym dachem w Europie. Newcastle United gra tam od 1892 roku, odbywało się tam wiele koncertów, a w 2005 roku nagrywano tam fragmenty filmu "Goal!". W 2015 roku na St Jame's Park odbędą się mecze Mistrzostw Świata w rugby, a w 2012 roku spotkania Igrzysk Olimpijskich. Sektor kibiców gości znajduje się w górnym rogu trybuny Leazes End. Aby tam dotrzeć, fani muszą pokonać 14 rzędów schodów. Stadion gościł trzy mecze fazy grupowej Euro 96, a podczas remontu Wembley często występowała tam reprezentacja Anglii.</center>
<center>CARROW ROAD</center>
<center>POJEMNOŚĆ: 27 033</center>
<center>
</center>
<center>Obiekt, na którego budowę potrzebowano zaledwie 82 dni, od 1935 roku jest miejscem meczów domowych Norwich City. W 2010 roku dodano 1000 krzesełek, powiększając pojemność do 27 tysięcy. Niedaleko usytuowanego w pobliżu rzeki Wensum stadionu znajduje się hotel Holiday Inn oraz obiekty gastronomiczne, należące do znanej z programów kulinarnych Delii Smith, posiadającej większość udziałów w klubie. Nazwa pochodzi od ulicy, przy której położony jest stadion, choć w rzeczywistości odnosi się do opactwa Carrow, które niegdyś znajdowało się po tej stronie rzeki. Czterokrotnie odbywały się tutaj mecze reprezentacji Anglii U-21, ale nigdy nie zagrała tu drużyna seniorów. W 2005 roku miał tutaj miejsce koncert Eltona Johna, będący największym wydarzeniem muzycznym, które kiedykolwiek odbyło się w Norwich. Występowali tu także George Michael i Status Quo.</center>
<center>LOFTUS ROAD</center>
<center>POJEMNOŚĆ: 18 500</center>
<center>
</center>
<center>Ten najmniejszy stadion, na którym w nadchodzącym sezonie rozgrywane będą mecze Premier League, położony jest w Sheperd's Bush, a od 1917 roku należy do Queens Park Rangers. Po rozbudowie rozpoczętej pod koniec lat 60-tych i zakończonej na początku 80-tych, obiekt ten stał się jednym z najnowocześniejszych brytyjskich stadionów w tamtym czasie. Podczas prac budowlanych na Craven Cottage w latach 2002-2004, The Hoops dzielili swoje boisko z Fulham, a przez sześć lat, począwszy od roku 1996 był to również domowy stadion drużyny rugby London Wasps. Loftus Road to także nazwa obiektu Spataka Plovdiv, który chciał oddać w ten sposób cześć drużynie QPR, która występuje w niemal identycznych jak bułgarski zespół koszulkach. Usytuowany w pobliżu głównej siedziby BBC obiekt był pierwszym, który gościł mecz towarzyski drużyn narodowych, w którym nie grali Anglicy. Dużą część lokalnych mieszkańców stanowią Australijczycy i Jamajczycy, dlatego też Loftus Road uznaje się za domowy stadion tych reprezentacji w Europie. W 1985 roku Barry McGuigan zdobył na Loftus Road mistrzostwo WBA wagi lekkiej, pokonując Eusebio Pedrozę z Panamy.</center>
<center>MADEJSKI STADIUM</center>
<center>POJEMNOŚĆ: 24 161</center>
<center>
</center>
<center>Oddany został do użytku w 1998 roku. Od tego czasu swoje mecze na tym obiekcie rozgrywa zespół Premier League Reading F.C., a także grająca w English Premiership drużyna rugby union London Irish. Jego pojemność wynosi 24 161 miejsc. Rekordową frekwencję, wynoszącą 24 060 osób, odnotowano w 2003 roku podczas meczu ligowego pomiędzy Reading F.C. a Wolverhampton Wanderers F.C. W 2006 roku na stadionie zagrał amerykański zespół rockowy Red Hot Chili Peppers.</center>
<center>ST MARY'S STADIUM</center>
<center>POJEMNOŚĆ: 32 689</center>
<center>
</center>
<center>Na tym obiekcie rozgrywa swoje mecze drużyna Southampton F.C.. Obiekt zbudowany kosztem 32 milionów funtów może pomieścić 32 689 widzów. St Mary's Stadium jest siedzibą klubu od 2001. Wcześniej Southampton rozgrywał swoje spotkania na The Dell, który służył klubowi z Hampshire od 1898. Prawa do nazwy nowego stadionu Świętych nabyła firma ubezpieczeniowa Friends Provident stąd pełna nazwa stadionu brzmi: The Friends Provident St Mary's Stadium.</center>
<center>BRITANNIA STADIUM</center>
<center>POJEMNOŚĆ: 28 300</center>
<center>
</center>
<center>Nazwa związana jest z wartą milion funtów dziesięcioletnią umowa z Britannia Building Society. Stadion otwarty w 1997 roku, wybudowany został w dziesięć miesięcy, a jego koszt to 15 milionów. Oficjalnie, pojemność wnosi ponad 28 000 miejsc, jednak często liczba ta zostaje zredukowana do 27 500. Legenda Stoke, Stanley Matthews dokonał oficjalnego otwarcia obiektu, a po jego śmierci w 2000 roku jego prochy zakopano tuż pod kołem środkowym boiska. Stadion gościł trzy spotkania fazy play-off Conference National (piąta klasa rozgrywkowa w Anglii - przyp.tł.) w latach 2002-2005, a w 2002 roku odbył się tutaj mecz Anglii U-21 z Portugalią. Na Britannia występowali m.in. Bryan Adams, Bon Jovi i Busted, ponadto miało tu miejsce wiele innych wydarzeń muzycznych, a także pokazów sztucznych ogni.</center>
<center>STADIUM OF LIGHT</center>
<center>POJEMNOŚĆ: 49 000</center>
<center>
</center>
<center>To piąty pod względem wielkości stadion w Anglii. Rekord liczby kibiców, którzy zgromadzili się na trybunach padł 13 kwietnia 2002 roku, gdy 48 352 fanów na żywo oglądało porażkę czarnych Kotów z Liverpoolem 1-0. Nazwa związana jest z rozwiniętym w mieście przemysłem górniczym. Obiekt wybudowała firma, która na swoim koncie ma również stadion Ajaxu Amsterdam. Otwarcia dokonał w 1997 roku Andrzej, książę Yorku. Początkowo pojemność wynosiła 42 000, jednak później zwiększono ją do 49 000. Projekt stadionu zakłada ewentualną rozbudowę do nawet 64 000 miejsc. Każdy kibic może wygrawerować swoje nazwisko na zewnętrznej ścianie obiektu, znanej jako "Ściana Sławy". Swoje koncerty grali tu Oasis, Pink i Take That, a w przeszłości goszczono tu dwa spotkania reprezentacji Anglii.</center>
<center>LIBERTY STADIUM</center>
<center>POJEMNOŚĆ: 20 500</center>
<center>
</center>
<center>To pierwszy stadion w Walii, na którym rozgrywane będą mecze Premier League, trzeci co do wielkości walijski obiekt, zaraz po należącym do Cardiff City oraz Millenium Stadium. Wybudowany jako arena sportowa i kulturowa, nosi nazwę firmy Liberty Properties, która od 2005 roku dzierży prawa do nazwy. Stadion otwarto zaledwie trzy miesiące temu, a swoje domowe mecze rozgrywać tutaj będą Swansea City FC i Ospreys, walijska drużyna rugby. Na zewnątrz Liberty Stadium znajduje się pomnik Ivora Allchurcha, który rozegrał dla klubu 445 spotkań, zdobywając w nich 164 bramki.</center>
<center>WHITE HART LANE</center>
<center>POJEMNOŚĆ: 36 200</center>
<center>
</center>
<center>W miejscu, gdzie obecnie znajduje się White hart Lane stał niegdyś żłobek, jednak po przebudowie, klub przeniósł się tam w 1899 roku. Na dachu West Stand zobaczyć można koguta wykonanego z brązu, symbol klubu. Na tym obiekcie rozgrywano mecze futbolu amerykańskiego, a w latach 1995-1996 Tottenham dzielił go z drużyną London Monarchs. Odbywały się tu także walki bokserskie, m. in. między Chrisem Eubankiem i Michealem Watsonem w 1991 roku. Rozegrano tutaj także kilka spotkań reprezentacji Anglii, gdy trwała przebudowa Wembley. Media sugerują, że wkrótce Tottenham wyprowadzi się w White Hart Lane, jednakże ostatecznie Koguty przegrały walkę o przenosiny na Stadion Olimpijski po zakończeniu Igrzysk w 2012 roku.</center>
<center>THE HAWTHORNS</center>
<center>POJEMNOŚĆ: 26 500</center>
<center>
</center>
<center>Obiekt ten położony jest najwyżej z 92 stadionów Premier League i Football League, bo na wysokości aż 168 m n.p.m. Otwarty w 1900 roku, jego nazwa pochodzi od ciernistych krzewów, które porastały teren, na którym go wybudowano. Podczas Igrzysk Olimpijskich w 1908 roku rozgrywano tam zawody lekkoatletyczne, był również częścią trasy pierwszego rozgrywanego w Anglii maratonu. W 1949 roku The Hawthorns stał się pierwszym stadionem w Wielkiej Brytanii, na której zainstalowano elektryczne bramki, umożliwiające liczenie widzów na trybunach. W 2002 roku pojawiły się tam pierwsze telebimy. W 1998 roku Anglia B poległa tam 2-1 z Chile, a w tym samym roku kobieca reprezentacja Trzech Lwów pokonała, również 2-1, Włochy. Pod koniec lat 70-tych na The Hawthorns rozegrano mecz krykieta pomiędzy Anglią i Pakistanem.</center>
<center>UPTON PARK</center>
<center>POJEMNOŚĆ: 35 647</center>
<center>
</center>
<center>West Ham United przeniósł się na Upton Park w 1904 i tam rozgrywa swoje spotkania do dziś. W sierpniu 1944, w czasie II wojny światowej, w tej części Londynu wybuchła niemiecka bomba, co zmusiło West Ham do rozgrywania spotkań poza Upton Park. Jednak już w grudniu tego roku Młoty mogły wrócić na własny stadion, co przełożyło się na zwycięstwo w spotkaniu derbowym z Tottenhamem 1-0.Rekord frekwencji padł 17 października 1970, kiedy West Ham podejmował rywala za miedzy, Tottenham Hotspur F.C.. Na spotkanie derbowe przyszły aż 42 322 osoby. </center>
<center>DW STADIUM</center>
<center>POJEMNOŚĆ: 25 133 </center>
<center>
</center>
<center>Nazwa stadionu Wigan Athletic oraz Wigan Warriors, lokalnej drużyny rugby, pochodzi od głównego sponsora, DW Sports Fitness. Obecny właściciel klubu, Dave Whelan był jednym z członków zarządu firmy JJB Sports, dlatego też obiekt ten nazywano niegdyś JJB Stadium. Otwarcia dokonał w sierpniu 1990 roku Sir Alex Ferguson, którego Manchester United zdobył sezon wcześniej mistrzostwo, FA Cup i Puchar Ligi, a Czerwone Diabły były rywalami gospodarzy w inauguracyjnym meczu na DW Stadium. Jest on areną rozgrywek Ligi Rugby, w której uczestniczą Australia, Nowa Zelandia i Wielka Brytania. W lipcu 2009 roku, kiedy Dave Whelan przekazał prawa do stadionu Wigan Athletic FC, klub zmienił nazwę West Stand na "The Springfield Stand", tak bowiem brzmiała nazwa ich poprzedniego boiska.</center>
Post został pochwalony 0 razy
Ostatnio zmieniony przez Maikel dnia Sob 23:50, 11 Sie 2012, w całości zmieniany 5 razy
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
<center>EMIRATES STADIUM</center>
<center>POJEMNOŚĆ: 60 355</center>
<center>
</center>
<center>Stadion nazwany początkowo Ashburton Grove jest drugim co do wielkości klubowym obiektem w Anglii, zaraz po Old Trafford w Manchesterze. Otwarty w lipcu 2006 roku, kosztował Arsenal 390 milionów funtów, a dla reprezentacji Brazylii stanowi "domowy" obiekt w Europie. Szacuje się, że podczas jednego sezonu odwiedza go 1 140 000 fanów, o 400 000 więcej niż poprzedni stadion Arsenalu, Highbury.</center>
<center>VILLA PARK</center>
<center>POJEMNOŚĆ: 42 640</center>
<center>
</center>
<center>Villa Park jest domowym stadionem Aston Villi od 1897 roku. Odbywało się tutaj wiele prestiżowych spotkań, w tym trzy Mistrzostw Świata w 1966 roku oraz cztery Euro 96. Ponadto, na Villa Park rozgrywano wiele półfinałów FA Cup, w tym ten z 1999 roku, kiedy w powtórzonym meczu między Manchesterem United i Arsenalem Ryan Giggs zdobył swojego słynnego "cudownego gola" , w pojedynkę pokonując całą defensywę The Gunners. Do 1914 roku wokół obrzeży boiska biegł tor rowerowy, na którym organizowano zawody kolarskie i lekkoatletyczne. W przeszłości stadion był miejscem wielu koncertów i uroczystości religijnych. Klub planuje rozbudować jedną z trybun, North Stand, co zwiększyłoby pojemność Villa Park do 50 000.</center>
<center>STAMFORD BRIDGE</center>
<center>POJEMNOŚĆ: 42 055</center>
<center>
</center>
<center>Otwarty w 1877 roku stadion The Blues jest najstarszym w Anglii. Początkowo swoje mecze rozgrywał tu London Athletics Club, a domowym obiektem Chelsea stał się w 1905 roku. Starsi kibice pamiętają, jak w latach 70-tych i 80-tych pomiędzy bramką a trybunami zaparkowane były samochody, tak duża przestrzeń dzieliła ją od Shed End. Zmieniło się to w połowie lat 90-tych, gdy na wszystkich trybunach Stamford Bridge pojawiły się krzesełka. W latach 1920-1922 odbywały się tu trzy finały FA Cup, a także inne sportowe wydarzenia, takie jak mecze krykieta, rugby czy nawet futbolu amerykańskiego. Podczas sezonu 1984/1985 były prezes, Ken Bates wzniósł pomiędzy trybunami a murawą ogrodzenie pod napięciem, by zapobiec wtargnięciom na nią kibiców, co stawało się coraz częstszym obrazkiem. Choć systemu nigdy nie uruchomiono, został później zdemontowany ze względów bezpieczeństwa. Bates zbudował również "Wioskę Chelsea", w którą wchodziły dwa hotele, restauracja, bary i apartamenty. Nie spełniła ona oczekiwań władz klubu, a Roman Abramovich zrezygnował z niej, gdy w 2003 roku przejmował klub.</center>
<center>GOODISON PARK</center>
<center>POJEMNOŚĆ: 42 157</center>
<center>
</center>
<center>Zanim Everton przeniósł się w 1892 roku na Goodison, swoje domowe mecze rozgrywał na Anfield. To pierwszy obiekt, który budowano z przeznaczeniem na stadion piłkarski, gościł więcej pierwszoligowych spotkań niż jakikolwiek inny. Jako pierwszy w Anglii posiadał podgrzewaną murawę, w jego pobliżu, pomiędzy trybuną Goodison Road i Gwladys Street znajduje się kościół, co również czyni go unikatowym. To jedyny stadion, który posiadał cztery dwupoziomowe trybuny, choć zmieniło się to w 1994 roku, kiedy wybudowano jednokondygnacyjną trybunę Park End. Odbywało się tutaj wiele meczów Mundialu 1966 - podczas tego turnieju wszystkie swoje mecze rozegrała tutaj reprezentacja Brazylii. Na Goodison planowano również oba półfinały, jednak ostatecznie potyczkę Anglii i Portugalii przeniesiono na Wmebley. Chwilę po zakończeniu derbów Merseyside w 1980 roku, Wiliam Ralph "Dixie" Dean, który w jednym sezonie zdobył 60 bramek (rekord ten do dziś nie jest pobity), zmarł na trybunach na atak serca (obecnie przed stadionem znajduje się jego pomnik - przyp.tł.)</center>
<center>CRAVEN COTTAGE</center>
<center>POJEMNOŚĆ: 25 700</center>
<center>
</center>
<center>Zbudowany na wałach nad Tamizą stadion, początkowo pełnił funkcję królewskiego miejsca polowań. Pierwszą "chatę" (cottage znaczy dosłownie chata - przyp. tł) zbudowano już w 1780 roku, jednak piłkarze Fulham przenieśli się tam dopiero w 1896 roku. Krótko później klub zmuszony został do zatrudnienia szkockiego architekta, Archibalda Leacha, gdyż władze miasta wyraziły swoje obawy związane z bezpieczeństwem obiektu. Znany ze swojej pracy na Ibrox Leach, odpowiedzialny był za słynny pawilon z czerwonej cegły, jednoznacznie kojarzący się z Fulham. Ten jeden z najmniejszych obiektów w Preamier League, najdłużej posiadał tarasowe trybuny, zastąpione przez krzesełka w 2004 roku. W ostatnich latach odbywało się tu wiele towarzyskich spotkań reprezentacji narodowych, głównie Australii. Również Irlandia i Korea Połudnowa rozgrywały na Craven Cottage swoje mecze. O stadionie zrobiło się głośno, gdy w maju tego roku odsłonięto przed nim pomnik Michaela Jacksona. Piosenkarz, który w 1999 roku oglądał mecz Fulham z trybun, zaprzyjaźniony był z prezesem klubu, Mohammadem Al-Fayedem.</center>
<center>ANFIELD ROAD</center>
<center>POJEMNOŚĆ: 45 362</center>
<center>
</center>
<center>Po sezonie pełnym sukcesów w Lancashire League, Liverpool został dopuszczony do Football League, i ich pierwsza ligowa gra na Anfield została rozegrana 9 września 1893 r., Liverpool wówczas pokonał drużynę Lincoln City F.C. 4:0 przy obecności 5 000 kibiców. To skłoniło klub do rozbudowy stadionu i w 1895 roku, została dobudowana trybuna na 3 000 miejsc siedzących. Została ona zbudowana w miejscu gdzie teraz jest Trybuna Główna (Main Stand) i pozostała aż do 1973 roku, mimo że dokonywano tam wielu zmian na przestrzeni lat. Kolejna trybuna została zbudowana przy Anfield Road End w 1903 r. z drewna i ze stali.Kolejne inwestycje rozpoczęły się w 1957 roku, gdy zarząd Football League wprowadził mecze popołudniowe i wieczorne. Po raz pierwszy jupitery na Anfield rozbłysły 30 października 1957 roku podczas towarzyskiego meczu z lokalnym rywalem, Evertonem F.C. o specjalne trofeum na uczczenie 75. rocznicy istnienia Liverpool County FA. Były też inne zmiany na Anfield, aż do przymusowego spadku do First Division (odpowiednik drugiej ligi).</center>
<center>ETIHAD STADIUM</center>
<center>POJEMNOŚĆ: 47 726</center>
<center>
</center>
<center>Zbudowany przed Igrzyskami Wspólnoty Brytyjskiej w 2002 roku stadion, został potem przekazany Manchesterowi City. Po igrzyskach rozpoczęły się prace budowlane, a City przeniosło się tam w 2003 roku, pokonując w towarzyskim meczu otwarcia Barcelonę 2-1. To jedna z największych brytyjskich aren muzycznych. Swoje koncerty grały tu zespoły z Manchesteru takie jak Take That i Oasis, a także U2, Foo Fighters czy Rod Stewart. Ten wysoko oceniony przez UEFA obiekt gościł finał Pucharu UEFA pomiędzy Zenitem St Petersburg i Rangers w 2008 roku. Klub ujawnił ostatnio plany budowy nowych budynków i ośrodka treningowego akademii nieopodal Etihad Stadium.</center>
<center>OLD TRAFFORD</center>
<center>POJEMNOŚĆ: 76 000</center>
<center>
</center>
<center>Old Trafford to po Wembley drugi co do wielkości stadion w Anglii, a Manchester United gra na nim mecze domowe od 1910 roku. Inauguracyjne spotkanie gospodarze przegrali wówczas 4-3, a pokonał ich Liverpool. "Teatr Marzeń" będzie gościł kilka meczów Igrzysk Olimpijskich w 2012 roku. W przeszłości kilkakrotnie rozgrywano tu półfinały FA Cup oraz spotkania reprezentacji Anglii. Old Trafford było także areną zmagań piłkarzy podczas Mundialu 1966 i Euro 96, a w 2003 roku stadion ten gościł finał Ligi Mistrzów. Od 1998 roku odbywa się tu finał ligi rugby, a podczas I wojny światowej amerykańscy żołnierze często grali tam w baseball. Na tym 76-tysięcznym obiekcie występowały takie gwiazdy jak Bon Jovi, Bruce Sprongsteen i Simply Reds. Co ciekawe, rekord liczby widzów na Old Trafford nie został ustanowiony podczas meczu Czerwonych Diabłów, lecz w czasie półfinału FA Cup w 1939 roku, gdy 76 962 fanów śledziło na żywo potyczkę Wolverhampton Wanderers z Grimsby Town.</center>
<center> ST JAMES' PARK</center>
<center>POJEMNOŚĆ: 52 387</center>
<center>
</center>
<center>Najstarszy i największy obiekt w północno-wschodniej Anglii może szczycić się także największym wolnonośnym dachem w Europie. Newcastle United gra tam od 1892 roku, odbywało się tam wiele koncertów, a w 2005 roku nagrywano tam fragmenty filmu "Goal!". W 2015 roku na St Jame's Park odbędą się mecze Mistrzostw Świata w rugby, a w 2012 roku spotkania Igrzysk Olimpijskich. Sektor kibiców gości znajduje się w górnym rogu trybuny Leazes End. Aby tam dotrzeć, fani muszą pokonać 14 rzędów schodów. Stadion gościł trzy mecze fazy grupowej Euro 96, a podczas remontu Wembley często występowała tam reprezentacja Anglii.</center>
<center>CARROW ROAD</center>
<center>POJEMNOŚĆ: 27 033</center>
<center>
</center>
<center>Obiekt, na którego budowę potrzebowano zaledwie 82 dni, od 1935 roku jest miejscem meczów domowych Norwich City. W 2010 roku dodano 1000 krzesełek, powiększając pojemność do 27 tysięcy. Niedaleko usytuowanego w pobliżu rzeki Wensum stadionu znajduje się hotel Holiday Inn oraz obiekty gastronomiczne, należące do znanej z programów kulinarnych Delii Smith, posiadającej większość udziałów w klubie. Nazwa pochodzi od ulicy, przy której położony jest stadion, choć w rzeczywistości odnosi się do opactwa Carrow, które niegdyś znajdowało się po tej stronie rzeki. Czterokrotnie odbywały się tutaj mecze reprezentacji Anglii U-21, ale nigdy nie zagrała tu drużyna seniorów. W 2005 roku miał tutaj miejsce koncert Eltona Johna, będący największym wydarzeniem muzycznym, które kiedykolwiek odbyło się w Norwich. Występowali tu także George Michael i Status Quo.</center>
<center>LOFTUS ROAD</center>
<center>POJEMNOŚĆ: 18 500</center>
<center>
</center>
<center>Ten najmniejszy stadion, na którym w nadchodzącym sezonie rozgrywane będą mecze Premier League, położony jest w Sheperd's Bush, a od 1917 roku należy do Queens Park Rangers. Po rozbudowie rozpoczętej pod koniec lat 60-tych i zakończonej na początku 80-tych, obiekt ten stał się jednym z najnowocześniejszych brytyjskich stadionów w tamtym czasie. Podczas prac budowlanych na Craven Cottage w latach 2002-2004, The Hoops dzielili swoje boisko z Fulham, a przez sześć lat, począwszy od roku 1996 był to również domowy stadion drużyny rugby London Wasps. Loftus Road to także nazwa obiektu Spataka Plovdiv, który chciał oddać w ten sposób cześć drużynie QPR, która występuje w niemal identycznych jak bułgarski zespół koszulkach. Usytuowany w pobliżu głównej siedziby BBC obiekt był pierwszym, który gościł mecz towarzyski drużyn narodowych, w którym nie grali Anglicy. Dużą część lokalnych mieszkańców stanowią Australijczycy i Jamajczycy, dlatego też Loftus Road uznaje się za domowy stadion tych reprezentacji w Europie. W 1985 roku Barry McGuigan zdobył na Loftus Road mistrzostwo WBA wagi lekkiej, pokonując Eusebio Pedrozę z Panamy.</center>
<center>MADEJSKI STADIUM</center>
<center>POJEMNOŚĆ: 24 161</center>
<center>
</center>
<center>Oddany został do użytku w 1998 roku. Od tego czasu swoje mecze na tym obiekcie rozgrywa zespół Premier League Reading F.C., a także grająca w English Premiership drużyna rugby union London Irish. Jego pojemność wynosi 24 161 miejsc. Rekordową frekwencję, wynoszącą 24 060 osób, odnotowano w 2003 roku podczas meczu ligowego pomiędzy Reading F.C. a Wolverhampton Wanderers F.C. W 2006 roku na stadionie zagrał amerykański zespół rockowy Red Hot Chili Peppers.</center>
<center>ST MARY'S STADIUM</center>
<center>POJEMNOŚĆ: 32 689</center>
<center>
</center>
<center>Na tym obiekcie rozgrywa swoje mecze drużyna Southampton F.C.. Obiekt zbudowany kosztem 32 milionów funtów może pomieścić 32 689 widzów. St Mary's Stadium jest siedzibą klubu od 2001. Wcześniej Southampton rozgrywał swoje spotkania na The Dell, który służył klubowi z Hampshire od 1898. Prawa do nazwy nowego stadionu Świętych nabyła firma ubezpieczeniowa Friends Provident stąd pełna nazwa stadionu brzmi: The Friends Provident St Mary's Stadium.</center>
<center>BRITANNIA STADIUM</center>
<center>POJEMNOŚĆ: 28 300</center>
<center>
</center>
<center>Nazwa związana jest z wartą milion funtów dziesięcioletnią umowa z Britannia Building Society. Stadion otwarty w 1997 roku, wybudowany został w dziesięć miesięcy, a jego koszt to 15 milionów. Oficjalnie, pojemność wnosi ponad 28 000 miejsc, jednak często liczba ta zostaje zredukowana do 27 500. Legenda Stoke, Stanley Matthews dokonał oficjalnego otwarcia obiektu, a po jego śmierci w 2000 roku jego prochy zakopano tuż pod kołem środkowym boiska. Stadion gościł trzy spotkania fazy play-off Conference National (piąta klasa rozgrywkowa w Anglii - przyp.tł.) w latach 2002-2005, a w 2002 roku odbył się tutaj mecz Anglii U-21 z Portugalią. Na Britannia występowali m.in. Bryan Adams, Bon Jovi i Busted, ponadto miało tu miejsce wiele innych wydarzeń muzycznych, a także pokazów sztucznych ogni.</center>
<center>STADIUM OF LIGHT</center>
<center>POJEMNOŚĆ: 49 000</center>
<center>
</center>
<center>To piąty pod względem wielkości stadion w Anglii. Rekord liczby kibiców, którzy zgromadzili się na trybunach padł 13 kwietnia 2002 roku, gdy 48 352 fanów na żywo oglądało porażkę czarnych Kotów z Liverpoolem 1-0. Nazwa związana jest z rozwiniętym w mieście przemysłem górniczym. Obiekt wybudowała firma, która na swoim koncie ma również stadion Ajaxu Amsterdam. Otwarcia dokonał w 1997 roku Andrzej, książę Yorku. Początkowo pojemność wynosiła 42 000, jednak później zwiększono ją do 49 000. Projekt stadionu zakłada ewentualną rozbudowę do nawet 64 000 miejsc. Każdy kibic może wygrawerować swoje nazwisko na zewnętrznej ścianie obiektu, znanej jako "Ściana Sławy". Swoje koncerty grali tu Oasis, Pink i Take That, a w przeszłości goszczono tu dwa spotkania reprezentacji Anglii.</center>
<center>LIBERTY STADIUM</center>
<center>POJEMNOŚĆ: 20 500</center>
<center>
</center>
<center>To pierwszy stadion w Walii, na którym rozgrywane będą mecze Premier League, trzeci co do wielkości walijski obiekt, zaraz po należącym do Cardiff City oraz Millenium Stadium. Wybudowany jako arena sportowa i kulturowa, nosi nazwę firmy Liberty Properties, która od 2005 roku dzierży prawa do nazwy. Stadion otwarto zaledwie trzy miesiące temu, a swoje domowe mecze rozgrywać tutaj będą Swansea City FC i Ospreys, walijska drużyna rugby. Na zewnątrz Liberty Stadium znajduje się pomnik Ivora Allchurcha, który rozegrał dla klubu 445 spotkań, zdobywając w nich 164 bramki.</center>
<center>WHITE HART LANE</center>
<center>POJEMNOŚĆ: 36 200</center>
<center>
</center>
<center>W miejscu, gdzie obecnie znajduje się White hart Lane stał niegdyś żłobek, jednak po przebudowie, klub przeniósł się tam w 1899 roku. Na dachu West Stand zobaczyć można koguta wykonanego z brązu, symbol klubu. Na tym obiekcie rozgrywano mecze futbolu amerykańskiego, a w latach 1995-1996 Tottenham dzielił go z drużyną London Monarchs. Odbywały się tu także walki bokserskie, m. in. między Chrisem Eubankiem i Michealem Watsonem w 1991 roku. Rozegrano tutaj także kilka spotkań reprezentacji Anglii, gdy trwała przebudowa Wembley. Media sugerują, że wkrótce Tottenham wyprowadzi się w White Hart Lane, jednakże ostatecznie Koguty przegrały walkę o przenosiny na Stadion Olimpijski po zakończeniu Igrzysk w 2012 roku.</center>
<center>THE HAWTHORNS</center>
<center>POJEMNOŚĆ: 26 500</center>
<center>
</center>
<center>Obiekt ten położony jest najwyżej z 92 stadionów Premier League i Football League, bo na wysokości aż 168 m n.p.m. Otwarty w 1900 roku, jego nazwa pochodzi od ciernistych krzewów, które porastały teren, na którym go wybudowano. Podczas Igrzysk Olimpijskich w 1908 roku rozgrywano tam zawody lekkoatletyczne, był również częścią trasy pierwszego rozgrywanego w Anglii maratonu. W 1949 roku The Hawthorns stał się pierwszym stadionem w Wielkiej Brytanii, na której zainstalowano elektryczne bramki, umożliwiające liczenie widzów na trybunach. W 2002 roku pojawiły się tam pierwsze telebimy. W 1998 roku Anglia B poległa tam 2-1 z Chile, a w tym samym roku kobieca reprezentacja Trzech Lwów pokonała, również 2-1, Włochy. Pod koniec lat 70-tych na The Hawthorns rozegrano mecz krykieta pomiędzy Anglią i Pakistanem.</center>
<center>UPTON PARK</center>
<center>POJEMNOŚĆ: 35 647</center>
<center>
</center>
<center>West Ham United przeniósł się na Upton Park w 1904 i tam rozgrywa swoje spotkania do dziś. W sierpniu 1944, w czasie II wojny światowej, w tej części Londynu wybuchła niemiecka bomba, co zmusiło West Ham do rozgrywania spotkań poza Upton Park. Jednak już w grudniu tego roku Młoty mogły wrócić na własny stadion, co przełożyło się na zwycięstwo w spotkaniu derbowym z Tottenhamem 1-0.Rekord frekwencji padł 17 października 1970, kiedy West Ham podejmował rywala za miedzy, Tottenham Hotspur F.C.. Na spotkanie derbowe przyszły aż 42 322 osoby. </center>
<center>DW STADIUM</center>
<center>POJEMNOŚĆ: 25 133 </center>
<center>
</center>
<center>Nazwa stadionu Wigan Athletic oraz Wigan Warriors, lokalnej drużyny rugby, pochodzi od głównego sponsora, DW Sports Fitness. Obecny właściciel klubu, Dave Whelan był jednym z członków zarządu firmy JJB Sports, dlatego też obiekt ten nazywano niegdyś JJB Stadium. Otwarcia dokonał w sierpniu 1990 roku Sir Alex Ferguson, którego Manchester United zdobył sezon wcześniej mistrzostwo, FA Cup i Puchar Ligi, a Czerwone Diabły były rywalami gospodarzy w inauguracyjnym meczu na DW Stadium. Jest on areną rozgrywek Ligi Rugby, w której uczestniczą Australia, Nowa Zelandia i Wielka Brytania. W lipcu 2009 roku, kiedy Dave Whelan przekazał prawa do stadionu Wigan Athletic FC, klub zmienił nazwę West Stand na "The Springfield Stand", tak bowiem brzmiała nazwa ich poprzedniego boiska.</center>
Post został pochwalony 0 razy
Ostatnio zmieniony przez Maikel dnia Sob 23:50, 11 Sie 2012, w całości zmieniany 5 razy
